त्याच्याशेजारी, त्याच्याच वाळूवर
त्याच्या खांद्यावर डोकं ठेवून
अंगभर मृद्स्पर्शाचा मृदुशहार
तळव्यांना मऊओली चुंबनं
त्याच्या गाजेवर आरुढ होऊन
विहरणाऱ्या मनस्वी मनाला
फ़ांद्यांवर फ़ांद्या फ़ुटत जातात
फ़ांद्या फ़ांद्या पसरत जातात
मूळ बुंधाच हरवून जातो
खालची जमीन दिसेनाशी होते
नव्या पालवीत हरवत जाऊन
मूळांचा विसर पडून जातो
तो तसाच गप्प
मी मात्र विचारत राहते
तुझ्या पाण्यामध्ये भिजू
की अलवार लाटांनी मोहोरू
Sunday, February 1, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Chaos (calamity ?) Of Govt’s Making and What Now? ————————————————————————— Whether PM delayed the lockdown for politics in MP or not ...

-
A lover deeply in love said to beloved, "Oh, my dear, I can't live without you". The beloved deeply in love too, replied, ...
-
दर बार कोसांवर भाषा बदलते म्हणतात. भाषा ही नदी सारखीच असते एखाद्या. इथे अशी दिसते, तिथे तशी दिसते, इथे अशी वाटते, तिथे तशी . . . . पण आजकाल...
-
• Truth is transient. • Truth is like a ball. How it looks depends upon from where you see and how you see. • If truth is that elephant the...
No comments:
Post a Comment