हा ओला खडक
अथांग सागर
आणि थोडासा मी.
एव्हढंच काय ते देवाचं
बाकी उरला नुरला मी
ह्या उसळत्या लाटा
घोंघावणारा वारा
सभोवतालचं वादळ
त्यात उडणारी नाव
वारा भरलं शीड
वादळ पिणारा मी.
सारं काही माझंच
सारं सारं माझं
त्यातला देवही माझा,
मलाच नसतं बनवलं
तर काय बनवलं त्यानं
Saturday, June 25, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)
Chaos (calamity ?) Of Govt’s Making and What Now? ————————————————————————— Whether PM delayed the lockdown for politics in MP or not ...

-
A lover deeply in love said to beloved, "Oh, my dear, I can't live without you". The beloved deeply in love too, replied, ...
-
दर बार कोसांवर भाषा बदलते म्हणतात. भाषा ही नदी सारखीच असते एखाद्या. इथे अशी दिसते, तिथे तशी दिसते, इथे अशी वाटते, तिथे तशी . . . . पण आजकाल...
-
• Truth is transient. • Truth is like a ball. How it looks depends upon from where you see and how you see. • If truth is that elephant the...