कितीही केला यत्न तरी
सल काही निघत नाही
रंग गेला उडून तरी
पीळ काही सुटत नाही
सूर सगळे लागले तरी
बेसूरी आतली जात नाही
माझ्या असूरी भावांची
सुरसूरी जात नाही
निवांत शांत जंगलात
वणवा कुणी पेटवल्यावर
जंगल बेचिराख झालं तरी
जमिनीची धुमस जात नाही
आलं मळभ निघून गेलं
आकाश मोकळं स्वच्छ झालं
एक इवला मेघ मात्र
पाठ नभाची सोडत नाही
एकदा आलेला राग
पूर्ण कधी शमत नाही
कितीही केला यत्न तरी
सल काही निघत नाही
Chaos (calamity ?) Of Govt’s Making and What Now? ————————————————————————— Whether PM delayed the lockdown for politics in MP or not ...
1 comment:
मेघ जांभळा एकला राहे नभाच्या कडेला
त्याचे रह्स्य कोणाला कधी कळणार नाही..
Post a Comment