सावल्या सानुल्या
मनासोबत राहिल्या
नवे खेळ खेळत
सुखदुखत राहिल्या
कधी पुढे कधी मागे
कधी लांब कधी छोट्या
रुप बदलत राहिल्या
साथ देत राहिल्या
कधी काळ्या कधी पांढऱ्या
कधी निळ्याही झाल्या
रंग बदलत राहिल्या
काळवंडत राहिल्या
Sunday, February 8, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Chaos (calamity ?) Of Govt’s Making and What Now? ————————————————————————— Whether PM delayed the lockdown for politics in MP or not ...
-
Some babies are born with silver spoon in their mouth, some are born with golden spoon. I was born with doors of my house open. Love came in...
-
तिन्हीसांजेची अनवट वेळ पुढे निशेचं अधिर भविष्य लाल निळं काळं पाणी त्यात अलवार थरथर पाऊलं घरट्यांमध्ये झोपेची चाहूल स्थिरावले...
-
बाई गं नको सारखी रडूस नको कोमेजू हिरमुसू हिरमुसणे नि कोमेजणे दोन बाजू आहेत एकाच तर नाण्याच्या थांबव तुझं नाचणं फेकल्या न...
2 comments:
माणसे गेली तरीही सावल्या उरतात मागे
हे उन्हाचे खेळ सारे, चालले उरतात मागे..
असे काहीसे सलीलचे संधिप्रकाशात मध्ये गाणे आहे.. तुझी कविता कळली नाही..
कळली मलाही फ़ारशी नाहीये. माझ्या सावल्यांकडे मी बघतो तेव्हा अनेक भावछटा मनात हेलावतात. तरंगतात, स्फ़ुटतात. त्या शब्दांत मांडण्याचा हा एक प्रयत्न आहे. त्यांना एकच एक रंग नसतो, रुप नसतं, आकार नसतो, भाव नसतो .....
Post a Comment